Co prawda Wielki Post już za nami, ale przez koronawirusa książki do recenzji dotarły do mnie nieco później. Postanowiłam więc, że zrobimy tu sobie takie książkowe Wielkopostne After Party dla wierzących rodzin. W tym wpisie pokażę Wam dwie książeczki dla najmłodszych, właśnie na temat Wielkiego Postu oraz Drogi Krzyżowej. Do dzieła!

Modlitwy na Wielki Post

Prostota jest na czasie

Droga Krzyżowa

Jeśli chcesz być na bieżąco, zapisz się koniecznie na mój Newsletter!

Dobro najłatwiej mnoży się wtedy, kiedy człowiek się nim dzieli. Kiedy podzielić się dobrem, jeśli nie teraz, w czasie epidemii? Jestem przekonana, że źródłem mojego dobrego nastroju jestem nie tylko ja sama, bo patrząc na świat tylko po ludzku można się bardzo zasmucić. W tym wpisie dzielę się z Wami 5 cytatami z Pisma Świętego. Wszystkie pochodzą z Biblii Tysiąclecia.

Wielki Piątek to dla mnie bardzo ważny dzień, dlatego będę cicho. Dzisiaj nie pojawi się żaden wpis na żaden temat. Będę całkowicie offline. Po cichu.


Wierzę w Boga.

Każdy z nas ma dosyć stresu i tematu koronawirusa, ale nie możemy sobie pozwolić na luz i przyzwyczajenie. Nasze zachcianki nie mogą być ważniejsze od życia naszego i innych ludzi. Nieodpowiedzialność jednego człowieka może kosztować życie i zdrowie innych. Zostańmy w domu i wspierajmy się na wzajem, powierzajmy swoje zmartwienia, bo...

Pan Bóg wyżej siedzi i wszystko widzi

Psalm 46 (Biblia Tysiąclecia)

I jeśli wciąż ktoś z nas będzie miał pokusę by pomartwić się o jutro...

Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się zbytnio o swoje życie, o to, co macie jeść i pić, ani o swoje ciało, czym się macie przyodziać. Czyż życie nie znaczy więcej niż pokarm, a ciało więcej niż odzienie? Przypatrzcie się ptakom w powietrzu: nie sieją ani żną i nie zbierają do spichrzów, a Ojciec wasz niebieski je żywi. Czyż wy nie jesteście ważniejsi niż one? Kto z was przy całej swej trosce może choćby jedną chwilę dołożyć do wieku swego życia? A o odzienie czemu się zbytnio troszczycie? Przypatrzcie się liliom na polu, jak rosną: nie pracują ani przędą. A powiadam wam: nawet Salomon w całym swoim przepychu nie był tak ubrany jak jedna z nich. Jeśli więc ziele na polu, które dziś jest, a jutro do pieca będzie wrzucone, Bóg tak przyodziewa, to czyż nie tym bardziej was, małej wiary? Nie troszczcie się więc zbytnio i nie mówcie: co będziemy jeść? co będziemy pić? czym będziemy się przyodziewać? Bo o to wszystko poganie zabiegają. Przecież Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. Starajcie się naprzód o królestwo i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane. Nie troszczcie się więc zbytnio o jutro, bo jutrzejszy dzień sam o siebie troszczyć się będzie. Dosyć ma dzień swojej biedy. (Mt. 6: 25-34)

Amen.


Jeśli chcesz być na bieżąco, zapisz się koniecznie na mój Newsletter!

Nasz Synek ma ponad półtora roku, ale rozmowy o wierze są u nas normalnym elementem codzienności. Wcześniej nasz wieczorny modlitewny rytuał składał się z błogosławieństwa, całusa w czoło i „Aniele Boży” oraz „Ojcze nasz” wypowiadanym przez nas. Odkąd nasz Synek zaczął mówić, jesteśmy o krok dalej.

Są takie osoby, które przyprowadziło na mój blog moje otwarte mówienie o Bogu i wierze. Wiem, że mam grono Czytelniczek na Śląsku, a ostatnio niewiele było na blogu w temacie wiary. Teraz opowiem Wam z czego to wynika i co dalej.

Kiedy Dawid i Konrad zapukali do naszych drzwi z chęcią odpalenia filmu mówiącego o tym, że warto czytać Biblię, pomyślałam sobie: Spoko, idą z duchem czasu.

Możecie mi wierzyć lub nie, ale jest to mój główny cel noworoczny. Moje wieczne pogubienie w sprawach duchowych ogromnie mnie męczy i nie daje mi spokoju. W związku z tym, postanowiłam, że spróbuję ten nadchodzący rok potraktować jako final countdown. Również w tym względzie. Nie twierdzę, że się już nigdy w życiu nie zgubię, bo to byłoby zwyczajne kłamstwo. Postanowiłam jednak wszelkimi siłami się odnaleźć, jeżeli nie na dłużej, to przynajmniej na ten rok.

Nie zawsze tak jest, że możemy odczuwać bliskość Boga. Czasami winny jest grzech, innym razem Bóg chce nam coś powiedzieć przez tę ciszę. I właśnie dlatego warto, abyśmy mieli Go w sercu i w głowie nawet w tych trudnych chwilach.

Ostatnio wydaje mi się, że im bardziej trzymamy się życia, tym bardziej zajmują nas sprawy mało ważne. To właśnie ten kurczowy uścisk powoduje, że przy rodzinnym stole słyszymy opowieści o nowych chorobach, dolegliwościach i pakujemy swoje głowy negatywnymi historiami, niczym miłośnicy taniej sensacji. Niedawno pomyślałam sobie, że chciałabym dojść w swojej głowie do takiego momentu, w którym nie będę tak kurczowo trzymać się życia.