Jak słuchać swojego wewnętrznego dziecka, zanim zacznie krzyczeć 🎈??

Dżoano, Twoje wewnętrzne dziecko nie zniknęło. Ono siedzi gdzieś pod warstwą obowiązków, ekseli i wieczornych „nie mam już siły” – i czeka, aż w końcu je usłyszysz 🎈

Wewnętrzne dziecko to nie metafora. To Twoja prawdziwa emocjonalna pamięć 👣

To ta część Ciebie, która pamięta, jak to jest bać się odrzucenia, nie rozumieć zasad dorosłego świata, chcieć po prostu być kochaną – bez warunków, bez egzaminów, bez tabel.

Jak rozpoznać, że Twoje wewnętrzne dziecko puka? 🚪

✔ Masz odruch, żeby się wycofać, kiedy ktoś podnosi głos 

✔ Czujesz się winna, kiedy odpoczywasz 

✔ Nie potrafisz poprosić o pomoc – bo „powinnaś umieć sama”

To nie słabość. To pamięć. I wołanie o troskę.

Jak odpowiedzieć? Bez terapii, bez zadęcia 💛

🌿 Napisz do siebie list, tak jak pisałabyś do przyjaciółki z dzieciństwa 

 🌿 Zadaj sobie pytanie: „Czego wtedy potrzebowałam?” 

 🌿 Zrób dziś coś, co lubiłaś jako dziecko. Serio – nawet jeśli to oranżada w kubku

Jeśli chcesz porozmawiać z dzieckiem o jego emocjach (albo swoim małym ja)?

Sięgnij po „Czy moje plecy istnieją?” – filozoficzną książkę dla dzieci, która porusza więcej, niż niejedna dorosła terapia. I „Moje marzenia spełniają się” – jeśli chcesz dać słowa temu, co dziecko (i Ty) czuje, ale nie umie jeszcze nazwać 🌟

#DajęSłowo