Czym jest rzeczywistość według siedmiolatka i co z tego wynika dla Ciebie? 🤯

Dżoano, jeśli Twoje dziecko kiedyś zapytało „a skąd wiesz, że to nie jest sen?” – to nie był przypadek. To był przejaw domowej fizyki kwantowej w wykonaniu siedmiolatka 🌀

Dziecko nie potrzebuje dowodów. Dziecko wie, że wszystko może być możliwe 🎈

Dorosły potrzebuje raportu, tabeli i zaświadczenia. Dziecko – wystarczy, że poczuje. Świat według dziecka to przestrzeń potencjału, nie faktów.

Dlatego potrafi rozmawiać z drzewem, tęsknić za smokiem, którego nigdy nie widziało, i zastanawiać się, czy jeśli księżyc patrzy, to widzi nas tak samo, jak my jego 🌝

Rzeczywistość? To tylko umowa społeczna. Siedmiolatek jej nie podpisał 📝

Ty wiesz, że ściana to ściana. Dziecko wie, że może być portalem. I nie chodzi o to, żeby mu „wyjaśnić, jak działa świat”. Chodzi o to, żeby nie wyjaśniać zbyt szybko. Żeby pozwolić rzeczywistości być czymś więcej niż listą rzeczy do załatwienia.

Co z tego wynika dla Ciebie, Dżoano?

To, że możesz na chwilę usiąść obok. Nie z pozycji „wytłumaczę Ci, jak jest”, tylko „pokaż mi, jak Ty to widzisz”. I nagle… dzień przestaje być poniedziałkiem. Staje się wyprawą do środka wyobraźni 🧭

To właśnie wtedy można zacząć mówić o rzeczach, które „nie istnieją”, ale które zmieniają wszystko – jak marzenia, intencje, miłość. O tym wszystkim piszę w książce „Moje marzenia spełniają się” – stworzonej po to, żeby marzenie nie było tylko dekoracją dzieciństwa 🌟

Nie przywracaj dziecka do rzeczywistości. Wejdź z nim do jego rzeczywistości 🤝

Bo może to właśnie tam znajdziesz odpowiedzi na pytania, które przestałaś zadawać. Nie „czy to się da”. Tylko „a co, jeśli to możliwe?”.

#DajęSłowo 🧠